Dla wielu osób jest ona terenem idealnym na wakacyjny wypoczynek. Jest też bez wątpienia miejscem ciekawym zarówno ze względów turystycznych, jak i geologicznych. Mierzeja Helska, bo o niej mowa, jest tworem wyjątkowym i jedynym w swoim rodzaju. Osiągający długość 34 km i szerokość chwilami wynoszącą zaledwie 200 m półwysep powstawał przez wieki dzięki nanoszonym tu przez wiatry i prądy morskie piaskom. Dziś ten długi, za to strasznie wąski jęzor konsekwentnie wbija się w morskie wody, jednak jeszcze w XVII stuleciu Hel był niczym innym, jak tylko zbiorem kilku niewielkich wysepek. Z czasem doszło do ich połączenia i ukształtowania się Mierzei Helskiej w takiej formie, w jakiej możemy ją obecnie podziwiać. O tym, że jest to widok niezwykły, najlepiej może świadczyć fakt włączenia Mierzei do Nadmorskiego Parku Krajobrazowego.

Turystyka na Helu zaczęła rozwijać się w latach 20. XX wieku, kiedy to polscy artyści oraz inteligenci dostrzegli niezwykły urok mierzei i jej naturalne walory wypoczynkowe. W 1922 roku powstała nawet specjalna kolejka, która ułatwiała poruszanie się pomiędzy poszczególnymi miejscowościami tego wyjątkowego jęzora. W tym też czasie na terenie Mierzei Helskiej zaczęły powstawać pierwsze hotele dla gości oraz pensjonaty, przy czym proces przemiany wsi rybackich w modne kurorty najbardziej uwidocznił się w Jastarni.